Θεατρικό 28ης Οκτωβρίου
Έφτιαξα αυτό το θεατρικό χρησιμοποιώντας τα κείμενα της ενότητας 3 του βιβλίου της Γλώσσας της Δ΄ τάξης.
Έβαλα και κάποιες οδηγίες...
και έφτιαξα και ένα βίντεο που θα χρησιμοποιηθεί
σαν ηχητικό ντοκουμέντο στο θεατρικό.
28η Οκτωβρίου
Θεατρικό που έγραψα διαβάζοντας τα
κείμενα της αντίστοιχης ενότητας του Βιβλίου Γλώσσας (ενότητας 3η ),
Δ΄ Δημοτικού, α΄ τεύχος.
Σε μια σχολική αίθουσα: Ένας
μαυροπίνακας και μαθητές ή σε θρανία ή πάνω σε χαλιά. Στην έδρα-τραπέζι υπάρχουν
κιμωλίες και βιβλία. Αν υπάρχει… και μία υδρόγειος σφαίρα. Καλό θα ήταν να
υπήρχε μία ζωγραφιά σόμπας κάπου…
Τα παιδιά φορούν –αν δεν έχουμε
ποδιές- μπλε παντελόνια ή φούστες και άσπρα μπλουζάκια.
Κάτω από την έδρα είναι σκεπασμένο
ένα ράδιο.
Τα πρόσωπα τα μοιράζουμε ανάλογα με
τις ανάγκες της τάξης μας.
Έτσι εκτός από το ρόλο της δασκάλας ή
του δασκάλου,
Τα υπόλοιπα δεν θα έχουν αριθμούς για
να γίνει η διανομή όπως μας βολεύει.
---------------------------------------
Τα παιδιά
κάθονται με ανοιχτά βιβλία και η δασκάλα/ος στέκει στην έδρα.
Δ.
-Ας κάνουμε ησυχία παιδιά μου. Κλείστε τα βιβλία. Ήρθε η ώρα να βάλουμε
λίγο το ράδιο να ακούσουμε τα νέα από το μέτωπο. ….(φωνάζει κάποιο όνομα) ,
κράτα τσίλιες στην πόρτα παιδί μου.
Το παιδί
σηκώνεται και λέει:
-Θα έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα
κυρία/ε!
Φεύγει προς
τα εκεί που «είναι» η πόρτα.
Βγάζουν το
ράδιο, το τοποθετούν στην έδρα και στέκονται όλοι τριγύρω ενώ η κυρία/ος κάνει
πως γυρίζει τα κουμπιά.
Ακούγονται
νέα και κάθονται και τα ακούν προσεχτικά.
Πατάμε στο
σύνδεσμο όπου έχω φτιάξει ένα βιντεάκι όπου ακούγονται στην αρχή παράσιτα όσο
ψάχνουν τους σταθμούς και μετά έκτακτη είδηση:
-Κυρία! Κυρία! Κάποιοι έρχονται προς
τα εδώ!
Τρέχουν όλοι
να κρύψουν το ράδιο… επιστρέφουν στις θέσεις τους σαν να κάνουν μάθημα.
Ακούγεται
χτύπος πόρτας…
Δ.-Ποιος είναι;
Μπαίνουν
παιδιά μέσα με χοντρά ρούχα, κασκόλ, γάντια, μπότες, φτωχικά ντυμένα…
-Εμείς είμαστε κυρία/ε. Γυρίσαμε από
την πόλη! Κρυφτήκαμε για να χάσουν τα ίχνη μας!
-Γράψαμε σε όσους τοίχους προλάβαμε.
Τα πινέλα και την μπογιά τα κρύψαμε στο πηγάδι έξω από το χωριό.
-Γράψαμε όλα τα συνθήματα που είπαμε.
Πρώτο πρώτο το «Στους σταυραετούς δεν πιάνει τρομοκρατία». Πιο πέρα το «Οδηγός
μας είναι το 1821» , «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»…
-«Όλα για την πατρίδα».
-«Οι Έλληνες πολεμούν σαν λιοντάρια».
-Συνθήματα που θα δώσουν κουράγιο και
δε θα ξεχαστούν!
-Τα γράψαμε με γράμματα μεγάλα και
κεφαλαία να φαίνονται καθαρά από όλους.
-Μοιράσαμε και προκηρύξεις! Ο κυρ Θόδωρος
(το λέει σιγά να μην
τον ακούσουν) τα τύπωσε κρυφά και μεις τα μοιράσαμε παντού!
-Για να μαθαίνει ο κόσμος την αλήθεια
και να μην πιστεύει τα ψέματα των κατακτητών.
Δ.-Χωρίς πατριώτες σαν εσάς, ίσως να
μην ξανάρθει η λευτεριά! Έτσι παιδιά μου! Μην τους αφήνετε σε ησυχία! Καθίστε
μαζί μας να ζεσταθείτε λίγο.
Τακτοποιούνται
δίπλα στη σόμπα. Τα παιδιά τους προσφέρουν ζεστό τσάι. Καλό θα ήταν να υπάρχει
ένα παλιό τσαγερό και κάποιες παλιές μεταλλικά φλιτζάνια τζαγιού.
Ένα παιδί
πηγαίνει προς το παράθυρο και κοιτάζει προς τα έξω.
-Κυρία/ε! Κυρία/ε! Έρχονται ! Έρχονται και άλλα παιδιά!
Δ.-Άνοιξε γρήγορα την πόρτα!
Μπαίνουν παιδιά
ντυμένα στρατιώτες, τραυματισμένα, με επιδέσμους και βάμμα για να φαίνονται
πληγωμένοι.
Δ.-Καλώς μας ήρθατε παλικάρια μου!
Πώς τα καταφέρατε και φτάσατε ως εδώ;
Στρ-Ξεκινήσαμε πρωί πρωί ,
περπατώντας σε μονοπάτια αδιάβατα!
Στρ.-Ανεβαίναμε, ανεβαίναμε σε μία
κορυφή και κει μας έπιασε το χιόνι!
Στρ.-Βουλιάξαμε στο χιόνι. Παγώσαμε!
Στρ.-Προχωρούσαμε με την ψυχή στα
δόντια ώσπου φτάσαμε σε ένα ερειπωμένο χωριό.
Στρ.-Καθίσαμε να φάμε σε κάτι
χαλάσματα.
Στρ.-Είχαμε μισή κονσέρβα…
Στρ.-Φάγαμε μισή κονσέρβα δίχως ψωμί.
Έπειτα μας πήρε ο ύπνος από την κούραση.
Μαθητές:-Και μετά; Και μετά;
Στρ.-Σηκωθήκαμε και συρθήκαμε στο
χιόνι για μία ώρα. Είχε ρίξει πολύ χιόνι το βράδυ!
Στρ.-Ήταν σχεδόν ένα μέτρο.
Στρ.-Μόλις ξεπρόβαλε το χωριό , με
όση δύναμη μας έμεινε, προχωρήσαμε και είδαμε το σχολειό.
Στρ.-Κυκλοφορούμε με χίλιες δυο
προφυλάξεις για να μη μας ανακαλύψουν και μας πιάσουν!
Δ.-Αλήθεια! Τι γίνεται εκεί έξω
παιδιά μου;
Στρ.-Πολλοί σαν εμάς, συγκρότησαν
ομάδες οπλισμένες. Όσα παιδιά δεν γράφουν στους τοίχους συνθήματα, δεν
μοιράζουν προκηρύξεις ή δεν κλέβουν τον εχθρό , πήραν όπλα και ανέβηκαν στα
βουνά.
Στρ.-Κατεβαίνουμε σε πόλεις και χωριά
όταν μας χρειάζονται!
Στρ.-Μαζεύουμε πληροφορίες,
συνεργαζόμαστε με τους συμμάχους μας και τους στέλνουμε σήματα κρυφά με έναν
ασύρματο καλά κρυμμένο.
Στρ.-Μιλάμε μαζί τους και την
κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος, χτυπάμε τον εχθρό!
Δ.-Για αυτό λύσσαξαν! Μάθατε τι
έκαναν στο διπλανό χωριό;
Στρ.-Το μάθαμε! Έκαναν μπλόκο… τους
μάζεψαν όλους στην πλατεία… γέρους, μάνες με τα μικρά τους…
Στρ.-Τα βάλαν με αθώους οι άνανδροι!
Τους πήραν όλο το βιό τους και βασάνισαν μερικούς…
Στρ.- Όμως το πλήρωσαν ακριβά! Πήραμε
εκδίκηση!
Στρ.-Μόλις χθες οι σύμμαχοι τους
ανατίναξαν ένα κομβόι με στρατιώτες και πυρομαχικά!
Στρ.-Όσο μας έχει ανάγκη η πατρίδα
εμείς θα αγωνιζόμαστε! Όσο μικροί είμαστε, τόσο θάρρος έχουμε!
Δ.-Μπράβο λεβέντες μου! Πρέπει να
ξεκουραστείτε τώρα! Παιδιά! Σηκωθείτε να βοηθήσετε τα παλικάρια μας. Να φύγετε
τώρα μαζί με τα άλλα παιδιά που είναι η ώρα να σχολάσουν! …. (φωνάζει ένα παιδί!) Τρέχα να ειδοποιήσεις τον πάτερ Νικόλα να
ανοίξει την εκκλησία. Θα καταλάβει εκείνος! Και πρόσεχε!
-Προσέχω κυρία/ε!
Δ.-Θα του πεις : «είπε η/ο κυρία/ιος πως θέλει να κάνει ένα τάμα». Θα
καταλάβει εκείνος. Τι θα του πεις;
-Θα του πω… (επαναλαμβάνει τα λόγια). Τρέχω!
Δ.-Παιδιά μου, να είστε όλα καλά!
Νιώθω περήφανη/ος για εσάς!
Μαθητές
-Θα νικήσουμε κυρία/ε! Θα νικήσουμε!
-Πάντα νικάει το δίκαιο! Εσείς μας το
μάθατε!
-Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος.
-Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον
πόλεμο!
-Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα!
Όλοι μαζί:
-Ζήτω η λευτεριά! Ζήτω η Ελλάδα μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου