Η ΠΟΛΥ ΛΑΙΜΑΡΓΗ ΦΑΛΑΙΝΑ ΠΟΥ ΕΦΑΓΕ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Στίχοι που επαναλαμβάνονται: " Δεν άφησε ούτε φύκι...δεν άφησα ούτε φύκι"
Με τον τρόπο αυτό ο ποιητής μας δείχνει πρώτα το κακό που προκαλεί η φάλαινα και ύστερα τη μεταμέλειά της: " κι άνοιξε το στόμα....και της θάλασσας τ' αλογατάκια" επαναφέροντας έτσι το θαλάσσιο περιβάλλον στην αρχική του κατάσταση.
Βέβαια η φάλαινα συμβολίζει τον άνθρωπο και τη δική του: λαιμαργία-απληστία-βουλιμία και τις προσπάθειές του κατοπινά να επανορθώσει το κακό που έκανε στο φυσικό του περιβάλλον.
Φράσεις όπως αυτή παρακάτω είναι ενδεικτικές: "Η αλόγιστη εκμετάλλευση φυσικών πόρων" αλλά και η σημασία λέξεων όπως αυτή παρακάτω: "απληστία = για το εφήμερο (προσωρινό) κέρδος".
Τα παραπάνω είναι χαρακτηριστικά του σύγχρονου ανθρώπου που θέλει να επιβάλλεται στη φύση και να ικανοποιεί εγωιστικά τις δικές του ανάγκες.
Το βιντεάκι που είχα κάνει
του Ευγένιου Τριβιζά
Μουσική: ~ Sound Therapy - Whales Singing ~
Βρήκα μία ενδιαφέρουσα κατασκευή που ταιριάζει με το μάθημα.
Τι έφαγε η φάλαινα; Ένα διασκεδαστικό μικρό παιχνίδι όπου βάζουμε το χέρι σας, τραβάμε μια κάρτα και βλέπουμε τι έφαγε η φάλαινα.
Χρειαζόμαστε ένα πλαστικό πιάτο, χαρτόνι και φωτογραφίες από όσα έφαγε η φάλαινα!
Προσπάθησα να κάνω και ένα πατρόν:
Κόβω και τα δύο κομμάτια αφού βάψω μόνο αυτό με τα μάτια!
Βάζω κόλλα στο κομμάτι χωρίς τα μάτια, στην ουρά και στη γραμμή γύρω γύρω.
Κολλάω πάνω της την ουρά και το κεφάλι της φάλαινας και έτσι δημιουργώ κενό ανάμεσα.
Καλό θα είναι να τα έχω σχηματίσει σε χαρτόνι ή να τα πλαστικοποιήσω!
Κατεβάζουμε εικόνες, και τις βάζουμε στο κενό ανάμεσα!
Να μερικές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου