Δευτέρα 30 Μαΐου 2022

Θεατρικό-ΤΡΑΜΠΑ-ΤΡΑΜΠΑΛΙΖΟΜΑΙ! Αρτζανίδου, Έλενα

 

ΤΡΑΜΠΑ-ΤΡΑΜΠΑΛΙΖΟΜΑΙ!

Αρτζανίδου, Έλενα

- Δυσκολεύομαι να σου δείξω πώς αισθάνομαι. - Προσπάθησε να το πεις με λέξεις. - Είναι κάτι σαν ηλεκτροσόκ ή σαν ήλιος λαμπερός ή σαν δελφινάκια στον ωκεανό και άλλες φορές σαν μια κόκκινη παπαρούνα που μπαίνει ανάμεσά μας. Λέει η ηρωίδα ή μπορεί και ο ήρωας και τραμπα-τραμπαλίζεται... Ένα βιβλίο για την φιλία ανάμεσα σε δύο κορίτσια, σε δύο αγόρια, ή μήπως ανάμεσα σε αγόρι και κορίτσι, ή... μια φιλία ανάμεσα σε μικρούς ή και μεγάλους, γιατί η φιλία δεν έχει φύλο και φυλή, δεν έχει ηλικία, μόνο όταν γεννιέται άντε να τη σβήσεις..

Με βάση το βιβλίο της αγαπημένης Έλενας 
έγραψα ένα μικρό θεατρικό με θέμα τη φιλία.
Η αρχική μου σκέψη είναι κάθε κομμάτι να παρουσιάζεται από δύο παιδιά 
σα να μιλάνε μεταξύ τους.


Τράμπα τραμπαλίζομαι

-Μάταια αγωνίζομαι

Το πώς νιώθω να σου πω

Όσο και αν προσπαθώ

Ίσως να γελάσεις 

Μα ντρέπομαι να σου το πω

 

-Να ξέρεις… σου το ορκίζομαι

Δεν θα γελάσω.

Μα  αν γελάσω  να επιμένεις

Να μιλάς, να μην σωπαίνεις!

 

  

Τράμπα τραμπαλίζομαι

-Σε μέθοδο βασίζομαι

Άκου τι θα σου πω

Πάρε μια βαθιά ανάσα

Άλλη μία ίσως και τρεις

Μην αργείς

Πες αυτό που νιώθεις. Μπορείς!

 

-Όταν τη φίλη μου συλλογίζομαι

Τη βλέπω

Σαν  ήλιο λαμπερό

Και  μερικές φορές

Σαν δελφινάκι σε γαλάζιο  ωκεανό.

 

  

Τράμπα τραμπαλίζομαι

-Λόγο να βγάλω σκαρφίζομαι

Αρχίζω!

 Ο ήλιος, κυρίες και κύριοι!

Ο ήλιος  το πρωί ανατέλλει

Το μεσημέρι φτάνει στο μεσουράνημά του

Και έπειτα αρχίζει να γέρνει προς τη δύση

ώσπου τελικά θα χαθεί…

Η  φιλία;

 

-Την φιλία την αποκτάς αλλά μην πιστεύεις

πως θα την  έχεις πάντα!

Ξεγλιστρά σαν τις ακτίνες του ήλιου.

Σε ζεσταίνουν αλλά μπορεί

και να σε κάψουν…

 


Τράμπα τραμπαλίζομαι

-Και εγώ αναλογίζομαι

Τα δελφίνια μου θυμίζουν

τη φίλη μου. Εσένα!

Θέλω μαζί τους να βουτήξω

Μα φοβάμαι μην πνιγώ

Βλέπεις… δεν ξέρω να κολυμπώ…

 

-Μη φοβάσαι

Είμαι εδώ!

Και άμα βυθιστείς

Θα τρέξω να σε αρπάξω

Για να μην χαθείς

 

Τράμπα τραμπαλίζομαι

-Όταν παίζουμε μαζί

Ενώνεται όλη η γη

Σαν μια μεγάλη καρδιά

Και μας αγκαλιάζει

 

-Μα όταν μαλώνουμε

Μια παπαρούνα σα ζιζάνιο

με τσιγκλάει…

 

-Πέφτω και από πόνο τσακίζομαι

Το ψέμα δε σηκώνω

Μαζί σου εγώ θυμώνω!

 

-Να ξέρεις αγωνίζομαι

Να ξεριζώνω  παπαρούνες

Που φέρνουν ανεμοδούρες

Συγνώμη!

  

Τράμπα τραμπαλίζομαι

-Μαζί σου όταν βρίσκομαι

Ένα ουράνιο τόξο βγαίνει

Και στις άκρες του εμείς κολλημένοι

Περπατάμε ευτυχισμένοι.

 

-Χαρά και  όνειρα μού δίνουν φτερά

Μα  Αχ πόσο ζαλίζομαι

Ψηλά όταν πετάω!

Μα  εκεί στα σύννεφα

Θέλω ένα χέρι να  κρατάω

 

-Βροχή σαν να μυρίζομαι

Μη φοβάσαι  σε κρατώ

Σε προσέχω, σε πονώ!

 

-Κλείσε τα μάτια, πέτα ψηλά

Θα είμαι εγώ πάντα

Για σένα μία αγκαλιά!

  

Τράμπα τραμπαλίζομαι

-Βήματα κοινά

Σε κρατώ σε μια αγκαλιά

Μα χαίρομαι όταν πετάς

Τα όνειρά σου σαν αναζητάς

 

-Στα σύννεφα ψηλά σαν φτάσεις

Και δεις ένα πουλάκι να πετά

το όνομά μου να του πεις μην ξεχάσεις

Και πως είμαστε φίλοι!

Σε παρακαλώ!

Μην το προσπεράσεις!

 

Όλοι μαζί:

Ένα ουράνιο τόξο πλημμυρισμένο από χρώματα

Μας κρατά ενωμένους/ες

Μια κόκκινη καρδιά θα σου χαρίσω

Την αγάπη μου για να σου δείξω

Και τον ενθουσιασμό μου

Όταν σε έχω στο πλευρό μου

 

Ένα ουράνιο τόξο πλημμυρισμένο από χρώματα

Μας κρατά ενωμένους/ες

Η δική μου χάρτινη καρδιά

Είναι πορτοκαλί  και παιχνιδιάρικη πολύ

κρύβει μέσα της διασκέδαση

και επιθυμία για ζωή

 

Ένα ουράνιο τόξο πλημμυρισμένο από χρώματα

Μας κρατά ενωμένους/ες

Είμαι περίεργος/η το ξέρεις

Κάπου κάπου και δειλός/η

Μα πάντοτε νιώθω χαρά

Που μου προσφέρεις ζεστασιά

Να η δική μου κίτρινη καρδιά

 

Ένα ουράνιο τόξο πλημμυρισμένο από χρώματα

Μας κρατά ενωμένους/ες

Η δική μου πράσινη καρδιά

Μία ζηλεύει και μία γαληνεύει

Είναι που δεν ξέρω ακόμα

Να διαχειριστώ κάποια πράγματα…

Θα μάθω όμως

 

Ένα ουράνιο τόξο πλημμυρισμένο από χρώματα

Μας κρατά ενωμένους/ες

Μου αρέσει να νιώθω σιγουριά.

Η εμπιστοσύνη είναι σπουδαία λέξη

Το μπλε ελπίζω να σου αρέσει

Και ηρεμία να σου προσφέρει

 

Ένα ουράνιο τόξο πλημμυρισμένο από χρώματα

Μας κρατά ενωμένους/ες

Θα είμαι δίκαιος μαζί σου

θα δέχομαι τη γνώμη σου

και θα σε ακούω

ορίστε και η δική μου η καρδιά

που μας ενώνει (λουλακί)

 

 

Ένα ουράνιο τόξο πλημμυρισμένο από χρώματα

Μας κρατά ενωμένους/ες (βιολετί)

Η φιλία θέλει υπομονή

Θέλει και φαντασία

Θέλει να με κρατάς

Μα και να με αφήνεις

Για αυτό σου δίνω την καρδιά μου





ΕικονογράφησηMURGIA IRIDE DANIELA
























Για σκηνικό είχα φτιάξει ένα δέντρο όπου πάνω θα κρεμούσαν οι μαθητές καρδιές πολύχρωμες:





Στις καρδιές μπορούν να γράψουν θετικές λέξεις και φράσεις ή τα ονόματά τους!

 

 

 

 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου